Στις 8/5 το μακρινό 1911 γεννιέται ο προπάτορας των blues, Robert Johnson. Σύμφωνα με τον θρύλο που είχε εξαπλωθεί στο Νότο, ο Robert Johnson ήταν ένας άσημος, περιπλανώμενος καλλιτέχνης που έπαιζε κυρίως φυσαρμόνικα και ονειρευόταν να γίνει σπουδαίος μουσικός των blues. Όπως τον συμβούλεψε κάποιος, ένα βράδυ πήγε με την κιθάρα του στο περίφημο 61/49 σταυροδρόμι στο Clarksdale της πολιτείας του Mississippi, όπου συνάντησε τον διάβολο. Εκείνος πήρε την κιθάρα του Johnson, την κούρδισε και του την έδωσε πίσω μαζί με το χάρισμα της μαεστρίας στο όργανο, με αντάλλαγμα την ψυχή του. Κάτι σαν έναν μοντέρνο θρύλο του Φάουστ δηλαδή, όπου ο καλλιτέχνης συνάπτει συμφωνία με τον Διάβολο και ανταλλάσσει το την ψυχή του με το ταλέντο. Μαρτυρίες της εποχής επιβεβαιώνουν πως ο Robert Johnson είχε εξαφανιστεί για μερικές εβδομάδες, πριν επιστρέψει, με ένα απίστευτο ταλέντο στην κιθάρα. Ηχογράφησε 29 συνολικά κομμάτια, τα οποία αργότερα επηρέασαν ιερά τέρατα των blues του Δέλτα κ...
Στον Παπατρέχα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού αποφάσισε να περάσει ακόμη και μέσα από μια αληθινή τζαμαρία.
Ο Θανάσης Βέγγος δέχεται τις περιποιήσεις του κινηματογραφικού συνεργείου του Παπατρέχα, μετά το γύρισμα της σκηνής του περάσματος μέσα από αληθινή τζαμαρία. Σε όλες του τις ταινίες συνήθιζε να κάνει απίστευτες υπερβάσεις και ριψοκίνδυνα γυρίσματα. Στον Παπατρέχα ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού αποφάσισε να περάσει ακόμη και μέσα από μια αληθινή τζαμαρία. - Όχι, Θανάση, του είπε ο Ερρίκος Θαλασσινός, ο σκηνοθέτης της ταινίας. - Θα περάσω, Ερρίκο, του απάντησε. - Όχι, Θανάση, με τίποτα! Το τζάμι είναι τέσσερα χιλιοστά! - Πάει, τελείωσε, θα περάσω. Μόνο, αν συμβεί τίποτε, να πεις στη γυναίκα μου τη Μίνα πόσο πολύ την αγαπάω. Και πέρασε και επέζησε. Ήξερε πως, αν περνούσε με ταχύτητα, δεν ήταν πολύ επικίνδυνο. Βέβαια μετά το γύρισμα τον πήγαν στο νοσοκομείο για να αφαιρέσουν από το κεφάλι του κάποια μικροθραύσματα που τον είχαν τραυματίσει. Πηγή: Γιάννης Ανδριανόπουλος